กศน.ตำบลกันตัง

ที่มาของชื่อกันตัง

          คำว่า "กันตัง" สันนิษฐานว่าเป็นคำภาษามาเลย์ เป็นเครื่องชั่งตวง วัดสิ่งของชนิดหนึ่งโดยเทียบเป็น 4 กันตัง เป็น 1 ถัง หรือ 1 กันตัง เท่ากับ 5  ทะนาน  หรือเปรียบเทียบได้กับ 1  แกลลอน  และตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ.2525 หน้า 81 คำว่า "กันตัง" เป็นชื่อพันธุ์ไม้ไม้ล้มลุกชนิดหนึ่งในตระกูล  Alpinia  วงศ์  Zingiberaceae  ต้นคล้ายต้นข่า  ชื่อกันตังที่พบครั้งแรกในเอกสารจดหมายเหตุ  คือเอกสารรัชกาลที่  5  พ.ศ.2435  เรื่อง  “พระยารัษฎาสร้างเมืองกันตังห่างจากควนธานี  400  เส้น”  ทำให้ชื่อกันตังมีมาตั้งแต่  พ.ศ.2435  หรืออาจจะก่อนหน้านั้น

ปัจจุบันตำบลกันตัง  ได้ยกฐานะขึ้นเป็นเทศบาลตำบลกันตัง เมื่อ พ.ศ.2484  กันตังเป็นดินแดนที่มีความสำคัญมาตั้งแต่โบราณกาล เพราะมีแม่น้ำไหลผ่านใจกลางเมืองลงสู่มหาสมุทรอินเดียที่ปากน้ำอำเภอกันตัง แม่น้ำสายนี้กว้างและลึกมาก เรือสินค้าใหญ่ๆ จากต่างประเทศสามารถเข้ามาเทียบท่าอยู่เป็นประจำ ประกอบกับบริเวณปากแม่น้ำอำเภอกันตัง มีหมู่เกาะใหญ่น้อยมากมาย ซึ่งสามารถกำบังคลื่นลมเป็นอย่างดี  กันตังจึงเป็นท่าเรือที่สำคัญแห่งหนึ่งของประเทศไทยทางด้านฝั่งมหาสมุทรอินเดีย โดยเป็นที่รู้จักของชาวต่างชาติมาแต่โบราณกาล

แหล่งเรียนรู้

              
              สถานีรถไฟกันตัง ตั้งอยู่บนถนนหน้าค่าย ตำบลกันตัง อำเภอกันตังจังหวัดตรัง เป็นสถานีรถไฟสุดทางของทางรถไฟสายใต้ ฝั่งทะเลอันดามัน   สถานีรถไฟกันตัง เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่

  1 เมษายนพ.ศ. 2456 ในอดีตใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ ทั้งสิงคโปร์มาเลเซียอินโดนีเซีย  
มีรางรถไฟต่อไปเป็นระยะทางประมาณ 500 เมตร ถึงท่าเทียบเรือกันตัง ซึ่งเป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่โบราณ ปัจจุบันทางรถไฟส่วนนี้ถูกชาวบ้านรุกล้ำที่ และไม่มีรางรถไฟส่วนนี้แล้ว  ตัวสถานีรถไฟกันตัง เป็นอาคารไม้ชั้นเดียวทรงปั้นหยาทาสีเหลืองมัสตาร์ดสลับน้ำตาล ตัวอาคารแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ด้านหน้ามีมุขยื่นประดับมุมเสาด้วยลวดลายไม้ฉลุ ประตูบานเฟี้ยมแบบเก่า คงเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 ปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากรแล้ว