ตำนานทะเลตรัง

"เลตรัง" คือ ผืนน้ำมรกตแห่งอันดามัน

น่านน้ำนี้มีตำนานจากคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่บนเกาะลิบงและบ้านพระม่วง

      บ้านพระม่วงเป็นหมู่บ้านหนึ่งบริเวณปากแม่น้ำตรังในเขตตำบลนาเกลือ อำเภอกันตัง มีสำเภาวานิชย์จีนลำหนึ่งจากเกาะปีนังมาค้าขายในบริเวณดังกล่าว นายสำเภาได้ขอลูกชายตายายยากจนคู่หนึ่งไปเป็นบุตรบุญธรรมจนผ่านร้อนผ่านฝนมาได้ 20 ฤดูกาล เด็กนั้นก็เจริญเติบโตเป็นหนุ่มและได้ชอบพอกับลูกสาวนายสำเภาจึงได้แต่งงานกันและเป็นนายสำเภาแทน เรือสำเภานี้ได้กลับมาค้าขายอีกครั้งที่บ้านพระม่วง ครั้นพอตายายพ่อแม่ตัวจริงรู้ข่าวเข้าก็ดีใจหวังจะไปเยี่ยมลูกชายให้สมดังคิดถึงด้วยเพราะความยากจนค่นแค้นที่แม้แต่เสื้อผ้าที่ใส่ยังขาดรุ่งริ่งจึงถือเอามะม่วงสุกลูกหนึ่งไปฝากแต่ก็ถูกลูกชายให้ลูกเรือออกมาขับไล่ไสส่งเพราะอับอายที่พ่อแม่ยากจน จนไม่อาจยอมรับได้ และอีกอย่างการเดินทางมาพระม่วงในครั้งนี้เขาได้พาภรรยาซึ่งตั้งท้องอยู่ด้วย ด้วยกลัวว่าความลับจะถูกเปิดเผยและเป็นที่รังเกียจของภรรยาตัวเอง เมื่อได้มารู้ข่าวว่าพ่อแม่ที่แท้จริงเป็นชาวประมงจนๆ เขาจึงสั่งให้ลูกเรือหันหัวเรือกลับออกสู่ทะเลอันดามัน สองตายายได้แต่ยืนตะลึงงงงันกับการกระทำของลูกจนมะม่วงหลุดหล่นจากมือยายและด้วยความโมโหของผู้เป็นพ่อจึงได้ผุดคำสาปแช่งลูกชายให้ประสบแก่ความหายนะ เมื่อเรือลำนั้นออกไปขอให้เจอพายุให้อับปาง จนกระทั่งเรือสำเภาแล่นมาถึงบริเวณเกาะเภตราในปัจจุบันคลื่นลมทะเลปั่นป่วนและได้ซัดจนเรือสำเภาลำนั้นแตกอับปางตรงบริเวณเกาะที่มีรูปร่างคล้ายเรือสำเภาหันหัวออกนอกฝั่ง เกาะนี้คือเกาะเภตราซึ่งเภตราแปลว่า"สำเภา" ส่วนบรรดาข้าวของเครื่องใช้ต่างๆหรือสัตว์เลี้ยงตลอดจนเครื่องประดับที่อยู่ในเรือลำนี้ต่างก็ลอยล่องไปตามแรงคลื่นกระจัดกระจายไปติดตามเกาะต่างๆกันทั่วท้องทะเลตามหมู่เกาะน้อยใหญ่ต่างๆเช่น เกาะหมู(เกาะสุกร) เกาะแหวน เกาะเชือก เกาะไหง เกาะม้า เกาะรอก เกาะกระดาน สำหรับนายสำเภาลอยมาติดอยู่บนเกาะลิบงและภรรยาซึ่งกำลังตั้งท้องอยู่ลอยมาติดที่เกาะมุก ซึ่งเกาะนี้เป็นเรื่องที่แปลกมากเมื่อมองจากด้านไหนก็เห็นเป็นรูปผู้หญิงนอนอยู่กลางน้ำ แล้วสองตายายก็สิ้นลมเพราะตรอมใจในเวลาต่อมา

     หลังจากเห็นเหตุการณ์เรืออับปาง ต่อมาภายหลังมีต้นมะม่วงเกิดขึ้นบริเวณนี้และเป็นที่น่าอัศจรรย์ผู้คนแปลกใจคือ กิ่งที่ยื่นออกมาทางทะเลนั้นมะม่วงมีรสหวาน ส่วนกิ่งด้านบนฝั่งนั้นมีรสเปรี้ยว (ผู้เฒ่าบอกว่ากิ่งที่ยื่นลงในทะเลที่มีรสหวานนั้นเป็นส่วนของผู้เป็นแม่เพราะแม่นั้นไม่มีวันที่จะตัดสายสัมพันธ์กับลูกได้  และกิ่งที่อยู่บนฝั่งมีรสเปรี้ยว ผู้เฒ่าบอกว่าเป็นกิ่งของพ่อซึ่งได้เปล่งวาจาสาปแช่งออกไปไม่เหลือเยื่อใยให้กับลูก มะม่วงจึงมีรสเปรี้ยว)และในปัจจุบันมะม่วงได้ตายลงยังมีอต่เพียงบ่อน้ำและตัวศาลชื่อศาลโต๊ะพระม่วง โคนต้นที่ชาวเรือต่างเชื่อกันว่าเป็นที่สิงห์สถิตย์ของดวงวิญญาณ สามารถบังคับคลื่นลมได้ บ้านพระม่วงในปัจจุบันเมื่อเรือประมงผ่านจะมีการจุดประทัดบนบานขอความปลอดภัยและโชคลาภที่ศาลโต๊ะพระม่วงทุกครั้ง

ปากเมง

     กล่าวถึงเฒ่าเมงแห่งหมู่บ้านชายทะเลมีลูกสาวสวยชื่อนางมุก ความงามของนางเป็นที่ถูกใจของบุตรชายพระยาลันตา จึงได้มีการไปสู่ขอและกำหนดวันแต่งงาน ในวันแต่งงานขบวนขันหมากก็ยกมาถึงทำพิธีต่างๆเสร็จแล้วก็จะพาเจ้าสาวกลับเกาะลันตา ในระหว่างเดินทางก็ถูกโจรสลัดปล้น ผู้คนในขบวนเรือบ่าวสาวร่วมกันต่อสู้แต่มิอาจต้านโจรสลัดได้ ล้มตายไปหลายคน เช่นเฒ่าเมงและนางมุก ต้องทอดร่างกลายเป็นเกาะกลางทะเล ส่วนข้าวของในเรือกระจัดกระจายเป็นเกาะต่างๆ เช่นเกาะกระดาน เกาะไห เกาะเชือก เกาะแหวน เกาะม้า เป็นต้น เกาะเหล่านี้บางเกาะอยู่ในเขตการปกครองของจังหวัดกระบี่