ห้องสมุดจังหวัดตรัง

รางวัลสุนทรภู่...กวีแห่งอาเซียน

อีก 2 ปี ไทยก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของประชาคมอาเซียน

กระทรวง วัฒนธรรมจึงเห็นว่าน่าจะมีรางวัลทางวรรณกรรมสักรางวัลที่จะทำให้เห็น "วัฒนธรรมของอาเซียน" ร่วมกัน "รางวัลสุนทรภู่" เลยกำเนิดขึ้น โดยจะดำเนินงานภายใต้หัวข้อ "การสร้างอัตลักษณ์อาเซียน"

การคัด เลือกในปีแรก สรรหาจากกวีที่มีผลงานโดยพิจารณาจากองค์รวมด้านผลงานและความเชี่ยวชาญเชิง วรรณศิลป์ ซึ่งจะต้องมีพัฒนาการที่ต่อเนื่องและโดดเด่นในระดับประเทศ และจะมีการเผยแพร่ผลงานของผู้ที่ได้รับรางวัลในภาษาไทย ภาษาอังกฤษ และภาษาท้องถิ่นในแต่ละประเทศ ซึ่งจะช่วยสร้างความเข้าใจประเพณีนิยมด้านกวีนิพนธ์ของประเทศต่างๆ

หลัง การพิจารณาอย่างยาวนาน ในที่สุดก็ได้รายชื่อกวีมาเรียบร้อย โดยนอกจาก "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" จากไทยแล้ว อีกหลายท่านมีผลงานที่น่าสนใจ และเป็นเรื่องดีมากๆ ที่เราจะได้มีโอกาสศึกษางานของพวกเขา

โดย จากบรูไน คือ "ดร.เอวัง หะจี ฮาชิม บิน หะจี อับดุล ฮามิด" เขาเริ่มเขียนงานตั้งแต่ปี 2508 โดยส่วนของกวีนิพนธ์มีมากกว่า 100 บท และได้รับความชื่นชมในพลังสร้างสรรค์อย่างยิ่ง เขาได้รับรางวัลยกย่องจากหลายประเทศ อาทิ ซีไรต์ รางวัล Dharma Bakti จากสมาคมนักเขียนแห่งชาติ ประเทศมาเลเซีย และได้รับเกียรติในฐานะ Anugerah Sastera MASTERA แห่งบรูไน

"ซอน เวน" จากกัมพูชา ปัจจุบันเป็นที่ปรึกษาคณะกรรมการกลางสมาคมนักเขียนเขมร (KWA) และศาสตราจารย์สาขากวีนิพนธ์ ที่คณะการละคร ม.วิจิตรศิลป์ ผลงานที่มีชื่อเสียงของเขาคือกวีนิพนธ์เรื่อง "คำแนะนำของกวี" กลอนนิยายเรื่อง "Heaven in Dream" และเมื่อปี 2553 เขาได้รับรางวัลวรรณคดีลุ่มน้ำโขง ครั้งที่ 3 (The 3rd Mekong Literature Award) ที่เมืองเวียงจันทน์ ประเทศลาว ในสาขากวีนิพนธ์จากนวนิยายคำกลอน เรื่อง "Mount Princess Keo"

ส่วน "อากุส อาร์ ซาร์โจโน" จากอินโดนีเซีย มีผลงานด้านการประพันธ์แทบทุกแขนง ซึ่งได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่อย่างกว้างขวางทั้งในอินโดนีเซีย มาเลเซีย และบรูไน รวมทั้งในหนังสือและวารสารต่างๆ ของเยอรมนี เนเธอร์แลนด์ อังกฤษ และสหรัฐอเมริกา หนังสือรวมบทกวีบางเล่มของเขา เช่น "Kenduri Airmata", "Suatu Ceritadari Negeri Angin" ได้รับการแปลเป็นภาษาอังกฤษ นอกจากนี้ เขายังได้รับรางวัลวรรณกรรมแห่งภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ Hadiah Aastra Manteray ของมาเลเซีย จากเรื่อง "Lumbung Perjunpaan"

นักเขียนหญิง จากลาว "ดารา วีระวงศ์ กันละญา" หรือนามแฝงว่า ""ดวงจำปา"" ชื่อนี้คงคุ้นหูนักอ่านชาวไทยอยู่พอควร เธอก่อตั้งวารสารวรรณศิลป์ซึ่งเป็นวารสารในแวดวงวรรณกรรมของประเทศลาว พิมพ์เผยแพร่โดยกระทรวงสารสนเทศและวัฒนธรรมลาว ดารามีผลงานเรื่องสั้นมากกว่า 60 เรื่อง และกวีนิพนธ์กว่า 80 บท เธอได้รับเกียรติมากมาย เช่น ทูตกิตติมศักดิ์ของรางวัล NIKKEI ASIA ด้านวัฒนธรรมจากญี่ปุ่น รางวัลมูลนิธิโกมล คีมทองจากไทย ศิลปินแห่งชาติของลาว และยังคงสร้างสรรค์งานเขียนอยู่จนทุกวันนี้

ด้าน นักเขียนหญิงจากมาเลเซีย "ซูรินาห์ ฮัสซัน" สร้างสรรค์งานตั้งแต่ปี 2510 ทั้งบทกวี เรื่องสั้น และบทความต่างๆ งานด้านกวีนิพนธ์ บทกวีของซูรินาห์ ฮัสซัน ให้ความรู้สึกสดชื่น เพลิดเพลิน เพราะเธอหยิบยกธรรมชาติและสิ่งมีชีวิตต่างๆ มาเสนอ นำเสนอทัศนคติในการดำเนินชีวิตและปัญหาต่างๆ ในสังคมด้วยถ้อยคำที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง เธอมีความเห็นอกเห็นใจชีวิตที่สิ้นหวังของผู้คนในชนบท เพราะเธอเห็นว่าแม้ผู้คนเหล่านี้จะทำงานหนักเพียงใด ก็ไม่สามารถบรรเทาความยากจนและความทุกข์ทนได้ตราบเท่าที่สังคมยังมีการแบ่ง แยกกัน

นักเขียนบ้านใกล้เรือนเคียงจากพม่า คือ "อู ซอ ลวิน" หรือนามแฝงว่า "หม่อง ทเว ทิต" เขาเขียนกวีมากว่า 40 ปี ปัจจุบันเป็นบรรณาธิการอาวุโสของ Myanmar Times Journal และเคยได้รับรางวัลบรรณาธิการดีเด่นจากองค์กร Sar Pay Myat Noe Thu โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น

นักเขียนจากฟิลิปปินส์ คือ "เมอร์ลีย์ มุยโค อลูนัน-เวนเซสลา" ได้รับรางวัลด้านการเขียนทั้งจากในประเทศและต่างประเทศมากมาย อาทิ รางวัล Likhaan Award for Poetry จาก UP Creative Writing Center รางวัล Free Press Literary Award สาขากวีนิพนธ์ รางวัล Centennial Medallion จากหนังสือเรื่อง Amina Among the Angels ในฐานะหนึ่งในหนังสือ 100 เล่ม ของสำนักพิมพ์ UP เพื่อเป็นเกียรติในการเฉลิมฉลอง 100 ปีแห่งอิสรภาพของประเทศ

ด้านสิงคโปร์ ผู้ที่ได้รับรางวัลคือนักเขียนดังระดับโลก "เอ็ดวิน นาตาซัน ธัมบู" ผลงานของเขาถ่ายทอดความคิดเห็นด้านการเมืองและสังคมลงในงานเขียน เพราะเห็นว่ากวีควรมีส่วนรับผิดชอบต่อสังคม หลายเรื่องดังระดับโลก อาทิ "Rib of Earth", God Can Die, Ulysses by the Merlion และเขายังเป็นสะพานเชื่อมผลงานของเพื่อนบ้านให้ชาวสิงคโปร์ได้รู้จักผ่านผล งานแปลด้วย

"เจิ่น ดาง ควา" จากเวียดนาม ได้รับการขนานนามว่าเป็นอัจฉริยะกวีตั้งแต่เขาอายุได้เพียง 7-8 ขวบ หนังสือรวมเล่มบทกวีของเขาชื่อ "From Conor of My Yard" ได้ถูกตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์กิมดง ตั้งแต่เขาอายุ 10 ขวบ นอกจากนี้ เขายังเขียนบทวิจารณ์และบทร้อยแก้วต่างๆ อีกด้วย บทกวีของเขาได้รับการแปลและตีพิมพ์ในหลายประเทศ

"และเรากำลังจะได้ อ่านงานของพวกเขา ทรรศนะและมุมมองต่อสังคม-ชีวิตของเพื่อนบ้าน ผ่านบทกวีที่รางวัลสุนทรภู่ยกมาแปลในฐานะกวีแห่งอาเซียน"